Podobno najlepszy czas w życiu.

Studia to podobno najlepszy czas w życiu. Podobno. Może wtedy, gdy wie, co się chce robić w życiu. Ja nie wiedziałam. Wiedziałam tylko,że na studia muszę iść.  Żeby być magistrem,pójść do korpo,wziąć kredyt na mieszkanie i mieć rodzinę. A  że lubiłam zawsze pomagać, na weterynarię i medycynę nie miałam szans,wybrałam najpierw pielęgniarstwo.
Później jednak mając przed oczami wizje ludzi,którzy na mnie wrzeszczą i  mają pretensje, że coś zrobiłam nie tak, zrezygnowałam. Później była filologia. Bałkańska. Każdy z kim rozmawiałam i słyszał  jaka to filologia zawsze reagował " O super,oryginalnie!" I choć pewnie to było z grzeczności pomieszanej ze zdumieniem miałam ochotę odpowiedzieć " Oryginalnie i co z tego?"
Nie skończyłam magisterki ze względu na mój lęk przed promotorem, a może i przez to, że uświadomił mi,że moja praca się do niczego nie nadawała. To odpuściłam. Zawsze odpuszczałam.
Z resztą ludzie w dzisiejszych czasach tacy są, niby stoi nad Tobą couch w garniturze i  wrzeszczy " Ograniczenia są tylko w Twojej głowie" lub bardziej światowo "Skaj is a limit" , ale nie dają Tobie kolejnej szansy, nawet drugiej,a co dopiero pięćdziesiątej piątej.
Za jakiś czas się cofnęłam i zrobiłam technika weterynarii w szkole policealnej.
Liczyłam,że tam się uda,ale o tym później.